EHLİBEYT VE 12 İMAM SEVGİSİ

Alevi-Bektaşilerde Ehl-i Beyt sevgisi önemli bir yer tutar, deyiş ve toplantılarda dile getirilir. Ev halkı anlamına gelen Ehl-i Beyt terimi Alevilerce, Hz.[100] Muhammed, Hz. Ali, Hz. Fatıma ve oğulları Hasan ile Hüseyin için kullanılan 5’li bir terimdir. Alevilikte ki Ehl-i Beyt anlayışı Muhammed’in diğer ev halkını kapsamaz. Zaman içerisinde 12 imamları da kapsayan geniş bir anlam kazanmıştır. Kuranda Şura Suresi’nin yirmi üçüncü ayetinde Peygambere hitaben “Sevgili Resulüm Muhammed buyur ki: Ben bu tebliğime karşılık olarak Ehl-i Beyt’ime sevgiden başka bir ücret istemiyorum...” ifadesi yer almaktadır. Ehl-i Beyt, Peygamberin en yakınları ve soyunun devamcıları olmaları bakımından önem taşımaktadır. Ehl-i Beyt’in üstünlüklerini vurgulayan pek çok hadisi bulunmaktadır. Aleviler Ehl-i Beyt soyuna Hz. Hasan’dan gelenlere “şerif”[101], ve Hz. Hüseyin’den gelenlere ise “seyyid”[102] terimini kullanmıştır. Oniki İmam SevgisiKendisine uyulan kişi, önder anlamına gelen “imam kelimesi” geniş anlamıyla din işlerinde toplumun uyduğu kimsedir. Alevi-Bektaşiler, Hz. Muhammed’in Veda Haccından dönerken Gadir Hum denilen yerde, Hz. Ali’yi, Allah’ın emriyle müminlere imam ve halife olarak seçtiğine ve onun, Oniki imam geleceğine ve son imamın da Mehdi[103] olacağına ilişkin hadisleri olduğuna inanırlar. Hz. Ali ile Hz. Fatıma’nın Hz. Hüseyin’in soyundan gelen Oniki İmamlar, Peygamber soyundan gelmek nedeniyle de “seyyid” olarak kabul edilirler. Alevi inancında Oniki imamlar üstün ve kutsal niteliklere sahip insanlardır. Onun görevi insanlara örnek olmak, doğruluk ve güzel ahlak simgesi olmaktır. Alevi-Bektaşi inancında Oniki İmam’a bağlılık, değişmez bir itikad olarak günümüze ulaşmış, edebiyatta yoğun bir şekilde işlenmiştir. 12 imam anlayışına da birçok İslam öncesi inançlarda görmek mümkün. 12 imamların hepsi sosyal ve inançsal sebeplerden dolayı hakim din ve sınıf otoritesi tarafından katledilmiştir. Oniki İmamların anıldığı kutsal deyişler “düvazde imam” veya halk dilinde kısaca düvazimam[104] olarak adlandırılmaktadır. Cemlerde saz eşliğinde düvazimam söylenirken saygıyla dinlenir ve imamların ve ulu halk aşıklarının adı geçtiğinde, sağ el kalbe, dudağa ve bele götürülerek özümden, sözüne bağlıyım anlamında (el, dil, bel) niyaz edilir. __________________Bu Kızılbaş olmuş, yunmaz" diyorlar "Kestiği haramdır, yenmez" diyorlar "Camiye mescide konmaz" diyorlar, İmam Şah Hüseyin'e uydum uyalı.DÖNEN DÖNSÜN BEN DÖNMEZEM YOLUMDAN